Πάρεση προσώπου: Αιτίες και συμπτώματα

 

Η πάρεση προσώπου είναι μια νευρολογική πάθηση που εκδηλώνεται ως αδυναμία κίνησης των μυών της μιας πλευράς, δηλαδή του μισού, προσώπου.

Οφείλεται σε προσβολή του προσωπικού νεύρου και μπορεί να είναι παροδική ή μόνιμη.

Τα συμπτώματα που εμφανίζει κατά την πάρεση του προσώπου ο ασθενής είναι:

Ασυμμετρία στο πρόσωπο με έλξη της γωνίας του στόματος προς την υγιή πλευρά

Εξαφάνιση ρυτίδωσης

Λαγόφθαλμο (μικρή πτώση βλεφάρου)

Σιελόρροια

Αδυναμία σύσφιξης του βλεφάρου

Αδυναμία ανύψωσης φρυδιών

Αδυναμία επίδειξης δοντιών

Αδυναμία σφυρίγματος

Αδυναμία να «φουσκώσει» το στόμα

Αιτίες εμφάνισης της πάρεσης προσώπου

Η πιο συχνή είναι η ιδιοπαθής πάρεση προσώπου ή πάρεση του Bell. Στην πλειοψηφία των περιστατικών η πάρεση είναι παροδική και σε μεγάλο ποσοστό η αποκατάσταση της βλάβης είναι πλήρης.

Υπάρχουν αιτίες σχετιζόμενες με λοιμώξεις, κυρίως ιογενείς. Η πιο συχνή οφείλεται στον ιό VZV (έρπητα ζωστήρα), προκαλώντας δερματικό εξάνθημα γύρω και μέσα από το αυτί, έντονο πόνο στο αυτί και γύρω περιοχή και απώλεια της γεύσης. Η πάρεση του προσώπου είναι πιο βαριά και αν δεν ξεκινήσει η αγωγή εντός 72 ωρών, η αποκατάσταση υπολογίζεται στο 50% των περιστατικών.Άλλες περιπτώσεις σχετίζονται με όγκους, με πιο συχνό το ακουστικό νευρίνωμα.

Λιγότερο συχνή είναι όγκοι του προσωπικού νεύρου, διάφοροι όγκοι στην περιοχή της γεφυροπαρεγκεφαλιδικής γωνίας, στη νευροϊνωμάτωση τύπου ΙΙ και όγκοι στην παρωτίδα.

Η μαστοειδίτιδα, η έσω και η έξω ωτίτιδα μπορούν να προκαλέσουν επίσης προσβολή του προσωπικού νεύρου.

Άλλες αιτίες είναι από τραυματισμό στο κεφάλι με κάταγμα του κροταφικού οστού, σαρκοείδωση, σύνδρομο Miller Fisher, σύνδρομο Guillain-Barre και η πολλαπλή σκλήρυνση.

Στην ήπια προς μέτρια πάρεση προσώπου, η αποκατάσταση γίνεται συνήθως σε δύο μήνες. Εάν η πάρεση είναι βαριά, χρειάζεται περισσότερος χρόνος.

Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν πλήρη αποκατάσταση της πάρεσης και όσο πιο ελαφριά είναι αρχικά, τόσο υψηλότερο είναι αυτό το ποσοστό. Η παρουσία προηγούμενου επεισοδίου πάρεσης προσώπου αποτελεί αρνητικό παράγοντα για την αποκατάσταση.

Στην περίπτωση που ο ασθενής δεν παρουσιάζει καμία βελτίωση εντός δύο μηνών, συνίσταται η διενέργεια ηλεκτρομυογραφήματος προσώπου που προσδιορίζει τον βαθμό αποκατάστασης του νεύρου και θα αποσαφηνίσει τυχόν ανάγκη αποσυμπίεσης του νεύρου.