Η επιστήμη έλυσε το μυστήριο για το πώς υγιή κύτταρα μετατρέπονται σε καρκίνο

 

Όταν ένα κύτταρο διαιρείται, αφήνει πίσω του ένα μικροσκοπικό κομμάτι υλικού που ονομάζεται midbody remnant (MBR). Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πρόσφατα ότι αυτό το υπόλειμμα, το οποίο περιέχει γενετικές οδηγίες για την κυτταρική διαίρεση, θα μπορούσε να μετατρέψει κοντινά υγιή κύτταρα σε καρκινικά που διαιρούνται γρήγορα.

Αρχικά, οι ερευνητές θεωρούσαν τα MBR ως κυτταρικά απόβλητα, υποθέτοντας ότι διαλύονται μετά την κυτταρική διαίρεση. Ωστόσο, μια νέα μελέτη αποκάλυψε ότι αυτά τα υπολείμματα αποβάλλονται από τα κύτταρα και περιέχουν γενετικές πληροφορίες (RNA) που παίζουν ρόλο στην κυτταρική επικοινωνία και όχι μόνο στην κυτταρική διαίρεση.Κατά τη διάρκεια της κυτταρικής διαίρεσης, τα χρωμοσώματα διπλασιάζονται και μετακινούνται στα αντίθετα άκρα του κυττάρου, δημιουργώντας δύο νέα κύτταρα. Το midbody σχηματίζεται στα επικαλυπτόμενα άκρα των κυτταρικών δομών που ονομάζονται μικροσωληνίσκοι και βοηθά στον τελικό διαχωρισμό των διαιρούμενων κυττάρων. Αντί να αποικοδομούνται στο εσωτερικό των θυγατρικών κυττάρων, τα περισσότερα υπολείμματα του μέσου σώματος απελευθερώνονται στον περιβάλλοντα χώρο και προσλαμβάνονται από τα γειτονικά κύτταρα.

Τα καρκινικά κύτταρα και τα βλαστικά κύτταρα, τα οποία μπορούν να εξελιχθούν σε διάφορους κυτταρικούς τύπους, καταναλώνουν τα midbody remnant περισσότερο από τα κανονικά κύτταρα. Μελέτες έχουν υποδείξει ότι τα κύτταρα που προσλαμβάνουν αυτά τα υπολείμματα γίνονται πιο διεισδυτικά, υποδεικνύοντας έναν πιθανό ρόλο στον κυτταρικό επαναπρογραμματισμό και τον πολλαπλασιασμό.Περαιτέρω έρευνες αποκάλυψαν ότι τα υπολείμματα του μέσου σώματος είναι φορτωμένα με συγκεκριμένους τύπους RNA, που κωδικοποιούν πρωτεΐνες που σχετίζονται με τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, την ανάπτυξη βλαστικών κυττάρων και τη μετατροπή υγιών κυττάρων σε καρκινικά. Αυτά τα υπολείμματα περιέχουν επίσης τους μηχανισμούς που απαιτούνται για τη μετάφραση του RNA σε λειτουργικές πρωτεΐνες, γεγονός που υποδηλώνει ότι παίζουν ρόλο στη διακυτταρική επικοινωνία.

Αν και η ανακάλυψη αυτή είναι σημαντική, χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να κατανοήσουμε πόσο καιρό παραμένουν αυτά τα υπολείμματα στον εξωκυττάριο χώρο και πόσο μακριά ταξιδεύουν πριν απορροφηθούν από άλλα κύτταρα. Εάν τα γενετικά τους μηνύματα ενεργοποιηθούν, μπορεί να επηρεάσουν τα κοντινά κύτταρα να διαιρούνται ταχύτερα, συμβάλλοντας ενδεχομένως στην ανάπτυξη καρκίνου.

Ωστόσο, ο καρκίνος είναι μια σύνθετη κατάσταση που περιλαμβάνει πολλούς παράγοντες, οπότε υπάρχουν ακόμη πολλά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν σε αυτό το αναδυόμενο πεδίο έρευνας.