Γιατί το αεροδρόμιο είναι ο τέλειος χώρος να γνωρίσεις έναν έρωτα

 

Έχουν κάτι το ιδιαίτερο αυτές οι στιγμές. Η καρδιά χτυπά πιο δυνατά, ο ενθουσιασμός απογειώνεται. Ήρθε επιτέλους η ώρα για την επόμενη περιπέτειά σου! Παίρνεις τη βαλίτσα σου και διασχίζεις την πόρτα του αεροδρομίου. Η βόλτα για το άγνωστο ξεκινά και αυτό μόνο χαρά μπορεί να σου προκαλεί.

Αυτό είναι το μαγικό με τα αεροδρόμια. Έχουν μια ζωηρή ατμόσφαιρα χαράς. Άνθρωποι φεύγουν για να ζήσουν κάτι διαφορετικό. Άλλοι έρχονται και χώνονται στις αγκαλιές των δικών τους ανθρώπων. Δεν έχει τίποτα το βαρετό αυτός ο χώρος, μόνο μια ένταση και μια προσμονή.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση αδρεναλίνης, δεν είναι λοιπόν πολύ φυσιολογικό να συναντήσεις και τον έρωτα; Ναι, ξέρω, όσο συναρπαστικό και να ‘ναι ένα ταξίδι, το αεροδρόμιο έχει διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσεις, επομένως δεν κινείσαι με απόλυτη χαλαρότητα. Έχεις, επίσης, μπροστά σου ένα ολόκληρο ταξίδι, επομένως πιθανότατα δε φοράς τα καλά σου. Όλα αυτά, όμως, μικρή σημασία έχουν. Είναι ο χώρος και ο χρόνος που άγνωστοι συνδέονται μεταξύ τους με μια παράξενη μαγνητική έλξη, η οποία αναπόφευκτα εντείνεται από μια υγιή δόση φαντασίας.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε σχετικό του άρθρο στο nss g-club ο ψυχολόγος Ira Hyman, υπάρχουν ψυχολογικοί λόγοι που εξηγούν αυτό το φαινόμενο. Ένας από αυτούς είναι σχετίζεται με ένα απλό παιχνίδι ψυχικής συσχέτισης: Ειδικά όταν ταξιδεύετε μόνη, ασυναίσθητα ταυτίζεις την εμπειρία του αεροδρομίου με ένα αίσθημα άγχους και αβεβαιότητας και ειδικά εάν ο προορισμός σου είναι ένα μέρος άγνωστο για εσένα.Ο ίδιος προσθέτει ότι, όσο παράδοξο κι αν μοιάζει, σε καταστάσεις άγχους ή στρες, οι άνθρωποι μπορούν να αισθανθούν ενθουσιασμό πολύ πιο εύκολα, ειδικά αν δεν βιώνουν την πτήση ως μια απλή, φυσιολογική διαδικασία. Αυτός είναι ο λόγος που μπορεί να αισθάνονται συναισθηματικά ευάλωτοι και, επομένως, να ελκύονται εύκολα από τον περίγυρό τους.

Αυτό τον ισχυρισμό απέδειξε με ενδεικτικό τρόπο το πείραμα των Donald Dutton και Arthur Aron, γνωστό και ως «πείραμα της κρεμαστής γέφυρας Capilano». Θέλοντας να αποδείξει πώς η αδρεναλίνη που προέρχεται από ένα αίσθημα φόβου μπορεί να επηρεάσει τις ανθρώπινες επιλογές και να αυξήσει την έλξη, το πείραμα χώρισε μια ομάδα συμμετεχόντων ανδρών σε δύο μέρη, με στόχο καθένα από αυτά να διασχίσουν δύο πολύ διαφορετικές γέφυρες. Και στις δύο περιπτώσεις, οι συμμετέχοντες θα αλληλεπιδρούσαν με μια πολύ ελκυστική γυναίκα, η οποία είχε ως μοναδικό καθήκον να αφήσει τον αριθμό του τηλεφώνου της στους άνδρες. Η μια γέφυρα ήταν μικρή και σταθερή, ενώ η δεύτερη ήταν η Κρεμαστή Γέφυρα Capilano, η οποία ταλαντευόταν σε ύψος 70 μέτρων από το έδαφος. Το πείραμα έδειξε ότι σχεδόν όλοι οι άνδρες που διέσχισαν τη γέφυρα Capilano αργότερα εξέφρασαν ενδιαφέρον για τη γυναίκα μέσω γραπτών μηνυμάτων, σε αντίθεση με εκείνους που διέσχισαν την ασφαλή και σταθερή γέφυρα.

Τα ευρήματα αυτής της απλής μελέτης βρίσκουν εφαρμογή και στο αεροδρόμιο: Σε στιγμές αστάθειας και άγχους, τείνουμε να δημιουργούμε ισχυρότερους δεσμούς με τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν. Μοιραζόμαστε, άλλωστε, μια κοινή, συναρπαστική εμπειρία.

Ο ειδικός επισημαίνει, τέλος, ότι αυτή η ανεξήγητη έλξη που μπορεί να νιώσουμε για έναν άγνωστο συνεπιβάτη μας σε ένα αεροδρόμιο μπορεί να εξηγείται και από τους αντίθετους εντελώς λόγους, δηλαδή την πλήξη: Σε ένα αεροδρόμιο, στην ψυχρή αίθουσα αναμονής, περιμένοντας για την επιβίβασή μας, σε αυτό το κενό ανάμεσα στον ενθουσιασμό και την περιπέτεια, είναι εύκολο να αισθανθούμε πλήξη ή νευρικότητα. Τι πιο εύκολο, λοιπόν, για το υποσυνείδητό μας από το να ψάξει να βρει έναν τρόπο να ανακτήσει τα θετικά συναισθήματα, προβάλλοντας ένα ενδιαφέρον πάνω στον διπλανό μας;Savoir Ville