Oἱ ἀκραῖες καταστάσεις ἀπαιτούν ἀκραῖες λύσεις

 

Oἱ ἀκραῖες καταστάσεις ἀπαιτούν ἀκραῖες λύσεις. Οἱ ἀκραῖες λύσεις ὅμως δέν ταυτίζονται σέ καμμία περίπτωση μέ τίς τυφλές. Ἡ γενίκευση καί η ἰσοπέδωση εἶναι κακοί σύμβουλοι. Οἱ εὐθύνες πρέπει νά ἀποδίδονται στοχευμένα καί παραδειγματικά. Ἡ ἀλλαγή  χωρίς ἰδεολογικό ὑπόβαθρο ἐκφράζει

συμπλεγματικούς καί καταπιεσμένους ἀνθρώπους, πού ἀρέσκονται στήν καταστροφή καί τή δημιουργία του χάους. Μέ τέτοια “λουλούδια” ἀκόμα καί νά ἐπέλθει ἡ πολυπόθητη ἀλλαγή, θά ἀπέχει μακράν τό ἀπόσταγμα της ἀπό τό νέκταρ μιᾶς εὐνομούμενης πολιτείας.

     Οἱ πολιτικές μαριονέττες πού ἔκαναν σουρωτήρι τά μυαλά καί τίς τσέπες τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, δέν πρέπει νά περιοριστοῦν μόνο στήν πολιτική τους καταδίκη ἀπομακρυσμένοι ἀπό τά ἕδρανα της Βουλής. Θά πρέπει νά ἀντιμετωπιστοῦν ἀπό στρατοδικεία μιᾶς καί οἱ ἴδιοι ἐπικαλέστηκαν ἀκραῖες καταστάσεις γιά νά δικαιολογήσουν τα ἀντεθνικά καί ἀντιλαϊκά τους ἐγκλήματα. Ἑπομένως, ἡ δικαιοσύνη  θά πρέπει νά ἀποδοθεί μέ τούς ἴδιους ὄρους, γιά νά μπορέσουν οἱ χιλιάδες νεκροί του μνημονίου νά βροῦν ἀνάπαυση. Το σκεπτικό της τιμωρίας ἐπιβάλεται νά περνᾶ μέσα ἀπό τό πρίσμα της ἐθνικῆς ἀξιοπρέπειας.

    Πρίν στηθοῦν κρεμάλες όμως ἀπαιτεῖται μιά συνειδητοποιημένη κοινωνία μέ σαφή πολιτικό προσανατολισμό. Η κάλπη εἶναι ἐκείνη πού πρέπει νά ἔχει τόν πρῶτο λόγο. Ἐκεῖ αναδεικνύεται ὁ βαθμός ὡριμότητας μιᾶς κοινωνίας. Ἀλλά... πού νά βρεθεῖ ἡ ὡριμότητα;;; Ἡ συνεχής παραχώρηση της διακυβέρνησης σέ ἀνθρώπους πού κακοδιαχειρίστηκαν τή ζωῆς μας δεν ἐκφράζει κοινωνική ὡριμότητα, ἀλλά κοινωνική κατάντια…

Βλέποντας αὐτόν τόν τραγέλαφο σηκώνεις τά χεριά ψηλά καί εὔχεσαι  νά μήν εἶναι μεταδοτική ἡ ἀσθένεια!

Τό λιγότερο πού αἰσθάνεσαι, εἶναι ἐκνευρισμό καί ἀπογοήτευση. Μετά το ξανασκέφτεσαι καί λές ὅτι ὁ καθένας ἀρέσκεται σ' αὐτό πού ἐκφράζει ἡ πολιτική του συνείδηση. Ἄλλος κοιτάζεται στόν καθρέφτη καί βλέπει ἕνα λιοντάρι καί ἄλλος μιά κότα! Αὐτό που ἐκφράζεις, εἶναι αὐτό πού νοιώθεις… »

💖🌹❤️

Απόσπασμα από το βιβλίο « Ο Αντικοινωνικός»του Διονυσίου Βελονάκη