Το είδαμε στις πιο απενοχοποιημένα fun εκδοχές του, να το φορούν ο Bill Murray και o Anthony Hopkins και δεν παραξενευτήκαμε στιγμή. Τα πέντε τελευταία χρόνια, το χαβανέζικο πουκάμισο έχει μεταμορφωθεί από κάπως παραγνωρισμένο stapple της θερινής μας γκαρνταρόμπας σε περί πολλού κομμάτι της υψηλής ραπτικής που απευθύνεται σε άντρες.
Το είδαμε με Frankenstein prints στον οίκο Prada, με φωτογραφίες των λουλουδιών που καλλιεργεί στον κήπο του σπιτιού του στην Αμβέρσα ο Dries van Noten και με πρωτότυπους πίνακες του Raymond Pettibon στον οίκο Dior.
Όπως, όμως, συμβαίνει και με τα φαρδιά παντελόνια, τους καμπινέδες με τα πλακάκια στο χρώμα του αβοκάντο και την επιστροφή του λαϊκισμού στην Ευρώπη, τα πάντα κάποια στιγμή επιστρέφουν στο σημείο της αρχικής τους έμπνευσης, κάτι το οποίο στην περίπτωσή μας και για φέτος σημαίνει ότι το χαβανέζικο πουκάμισο θα δοξάσει σε όλο του το μεγαλείο τη ρετρό, πολύχρωμη Χονολουλού, πλήρες μεγάλων, φωτεινών και καρτουνίστικων λουλουδιών.
Έτσι, αν τις προηγούμενες χρονιές η υψηλή μόδα το είχε ρίξει στο κυνήγι του αβανγκάρντ και στα περίεργα κολάρα, αυτό το καλοκαίρι απλώς αναπαράγει το πολυτελές all-inclusive στυλ του πολυτραγουδισμένου εξωτικού θέρετρου.
Η προέλευση του χαβανέζικου πουκάμισου
Όπως πολύ σωστά πληροφορεί τους αναγνώστες του ο Finlay Renwick σε σχετικό άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο βρετανικό Esquire, η γενεαλογία του Aloha shirt πάει κάπως έτσι: τη δεκαετία του 1920, οι Γιαπωνέζες που ζούσαν στη Χαβάη, άρχισαν να χρησιμοποιούν το περισσευούμενο ύφασμα από τα κιμονό τους για να ράψουν πουκάμισα στους άντρες τους.
Το, τουλάχιστον για τα δεδομένα εκείνης της εποχής, κάπως παρδαλό ρούχο που προέκυψε, ταίριαξε γάντι στη χαλαρή ατμόσφαιρα και το dress code της ζωής στο εξωτικό νησί.
Σύντομα, λοιπόν, εξελίχθηκε σε ένα ευρέως διαδεδομένο τουριστικό τοτέμ, αλλά, κυρίως, σε ένα πουκάμισο που φοράς για να επικοινωνήσεις στους άλλους το ότι είσαι ένας τύπος που έχει πλάκα και του αρέσει να διασκεδάζει ή, τουλάχιστον, να πίνει τα punch με το λίτρο και να καίγεται από τον ήλιο σαν αστακός, μία φορά τον χρόνο.
Τι αλλάζει φέτος
Φέτος. τα χαβανέζικα πουκάμισα απευθύνονται σε πολύ πιο ευγενείς άντρες από όλους αυτούς τους κοκκινοδέρμηδες τουρίστες που σπεύδουν κάθε χρόνο στις παραδεισένιες παραλίες του Ειρηνικού για να καταβροχθίσουν καβούρια και κοκτέιλ.
Ο Charaf Tajer του brand Casablanca εμπνεύστηκε τη συλλογή του για το καλοκαίρι του 2021 από τα ροζ ηλιοβασιλέματα και τους φοίνικες που κινούνται στο ρυθμό των δροσερών καλοκαιρινών ανέμων.
Στον οίκο Saint Laurent, ο Anthony Vaccerello, που αν δεν υπήρχε η πανδημία θα παρουσίαζε την καλοκαιρινή του κολεξιόν στη Χαβάη, άντλησε υλικό από τις παλιομοδίτικες "στολές" παραθερισμού, με κολιέ από κοχύλια, prints με ιβίσκους και ένα haute couture φλοράλ πουκάμισο από μεταξένιο λυοσέλ με κόκκινες, μαύρες, γαλάζιες και μοβ αποχρώσεις.
Η εταιρεία YMC, πάλι, λανσάρει το χαβανέζικο πουκάμισο με ασορτί τζην τζάκετ και σορτς, σε ένα πολύ fun αλλά κάπως εκκεντρικό, τολμούμε να ομολογήσουμε, φλοράλ τύπωμα.
Ο οίκος Ralph Lauren έχει πουκάμισα τα οποία πλέουν μέσα στις Americana αναφορές και τις ασχολίες ελεύθερου χρόνου των εκπροσώπων της μεσαίας τάξης της γης της Επαγγελίας: τις καταδύσεις, το σέρφινγκ και την ξάπλα.
Ακόμα και ο Tom Ford, ένας σχεδιαστής που δεν καταφεύγει συχνά στα prints, καθώς εκφράζει το τολμηρό του βλέμμα κυρίως μέσα από τα υλικά των ρούχων του, παρουσίασε φέτος ένα μακρυμάνικο χαβανέζικο πουκάμισο που είναι την ίδια στιγμή πολύ γκλαμουράτο, fun και '70s.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου