Ο Λι Κουάν Γιου θεωρείται -όχι άδικα- ο πατέρας της Σιγκαπούρης. Πρώτος πρόεδρος της κυβέρνησης της πόλης-κράτους το 1959, οπότε η Σιγκαπούρη κήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία, ο Λι παρέμεινε επί τρεις δεκαετίες στην πρωθυπουργία, μέχρι το 1990.
Το ελάχιστης έκτασης κρατίδιο με τα 5 εκατομμύρια κατοίκους και χωρίς φυσικούς πόρους έχει πολιτική σταθερότητα και αύξηση πλούτου.Μέσα σε 50 χρόνια η Σιγκαπούρη πέτυχε επίπεδο ευημερίας, το οποίο είναι αδιανόητο για τη γειτονική Μαλαισία, τη χώρα με την οποία αποπειράθηκε ανεπιτυχώς να συνδεθεί το 1963 (αφότου αυτονομήθηκε από τη Μεγάλη Βρετανία). Την εποχή που στον Τρίτο Κόσμο, οι χώρες κατά κανόνα αρνούνταν τις ξένες επενδύσεις, η Σιγκαπούρη είχε εκπονήσει, από το 1967 κιόλας, ένα εθνικό σχέδιο προσέλκυσης ξένων επενδύσεων που της προσέφερε ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης άνω του 8% κατά μέσο όρο για 35 χρόνια.
Οταν ρωτήθηκε κατά τη διάρκεια συνέντευξης για το μυστικό της επιτυχίας της Σιγκαπούρης, ο Λι τόνισε τη σημασία της ανεκτικότητας μεταξύ των διαφόρων εθνοτικών ομάδων (η χώρα έχει κινεζική πλειοψηφία, με σημαντικές ινδικές και μαλαισιανές μειονότητες). Αλλά επισήμανε επίσης έναν άλλο παράγοντα που μπορεί να σας εκπλήξει: τον κλιματισμό.
Ο κλιματισμός ήταν μια πολύ σημαντική εφεύρεση για εμάς, ίσως μια από τις σημαντικότερες εφευρέσεις της ιστορίας. Άλλαξε τη φύση του πολιτισμού καθιστώντας δυνατή την ανάπτυξη στα τροπικά κλίματα. Χωρίς κλιματισμό μπορείτε να εργάζεστε μόνο τις δροσερές πρωινές ώρες ή το σούρουπο. Το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις έγινα πρωθυπουργός ήταν να εγκαταστήσω κλιματιστικά στα κτίρια όπου εργαζόταν η δημόσια διοίκηση. Αυτό ήταν το κλειδί για τη δημόσια αποτελεσματικότητα, είχε πει το 2014 ο Λι.
moneyreview.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου