Η ιδέα, που συχνά ονομάζεται υπόθεση προσομοίωσης, υποδηλώνει ότι η πραγματικότητά μας, συμπεριλαμβανομένης ολόκληρης της συνείδησής μας, είναι μια τεχνητή προσομοίωση, που ίσως διευθύνεται από έναν πολύ πιο προηγμένο πολιτισμό.
Να γιατί οι άνθρωποι το ρωτούν αυτό και ποια μπορεί να είναι η «αλήθεια»:
Γιατί οι άνθρωποι εξετάζουν την υπόθεση προσομοίωσης
Τεχνολογική πρόοδος: Καθώς η δική μας τεχνολογία προοδεύει, ειδικά σε τομείς όπως η εικονική πραγματικότητα και η τεχνητή νοημοσύνη, γίνεται κατανοητό ότι ένας μελλοντικός πολιτισμός θα μπορούσε να δημιουργήσει απίστευτα ρεαλιστικές προσομοιώσεις. Αν μπορούμε να το φανταστούμε, θα μπορούσε να υπάρχει ήδη;
Μαθηματική πιθανότητα: Ο φιλόσοφος Νικ Μπόστρομ, για παράδειγμα, υποστήριξε ότι τουλάχιστον μία από τις τρεις προτάσεις πρέπει να είναι αληθινή:
Οι πολιτισμοί σχεδόν πάντα εξαφανίζονται πριν φτάσουν στην τεχνολογική ικανότητα να δημιουργούν εξαιρετικά ρεαλιστικές προσομοιώσεις.
Οι προηγμένοι πολιτισμοί σχεδόν ποτέ δεν επιλέγουν να εκτελέσουν μεγάλο αριθμό τέτοιων προσομοιώσεων.
Σχεδόν σίγουρα ζούμε σε μια προσομοίωση. Υποστηρίζει ότι αν τα δύο πρώτα είναι ψευδή, τότε η τρίτη πρέπει να είναι αληθής λόγω του τεράστιου αριθμού πιθανών προσομοιώσεων που θα μπορούσαν να υπάρχουν.
Αινιγματικές Πτυχές της Πραγματικότητας: Μερικοί άνθρωποι επισημαίνουν ορισμένα χαρακτηριστικά του σύμπαντος, όπως η λεπτή ρύθμιση των φυσικών σταθερών (η ιδέα ότι οι θεμελιώδεις σταθερές του σύμπαντος είναι τέλεια ρυθμισμένες για την ύπαρξη ζωής) ή η κβαντική φύση της πραγματικότητας (όπου τα σωματίδια φαίνεται να μην έχουν μια καθορισμένη κατάσταση μέχρι να παρατηρηθούν), ως πιθανά "δυσλειτουργίες" ή χαρακτηριστικά ενός προσομοιωμένου περιβάλλοντος.
Η "Αλήθεια": Δεν Γνωρίζουμε
Η ειλικρινής απάντηση είναι ότι δεν υπάρχει καμία οριστική επιστημονική ή φιλοσοφική απόδειξη ότι βρισκόμαστε ή δεν βρισκόμαστε σε μια προσομοίωση.
Καμία Εμπειρική Απόδειξη: Προς το παρόν, δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί άμεσα η υπόθεση. Δεν μπορούμε να βγούμε έξω από την πραγματικότητά μας για να παρατηρήσουμε μια άλλη. Οποιαδήποτε "απόδειξη" που επισημαίνουν οι άνθρωποι είναι σε μεγάλο βαθμό ερμηνευτική.
Το Πρόβλημα της Διαψευσιμότητας: Για να είναι χρήσιμη μια επιστημονική θεωρία, γενικά πρέπει να είναι διαψεύσιμη - που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος να αποδειχθεί ότι είναι λάθος. Η υπόθεση της προσομοίωσης είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να διαψευσθεί με την τρέχουσα κατανόηση και τα εργαλεία μας.
Επιπτώσεις για το Νόημα: Αν βρισκόμασταν σε μια προσομοίωση, θα άλλαζε το νόημα της ζωής μας; Πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν θα άλλαζε. Οι εμπειρίες, τα συναισθήματα, οι σχέσεις και η αναζήτηση γνώσης θα εξακολουθούσαν να είναι πραγματικά για εμάς, ανεξάρτητα από την υποκείμενη φύση της πραγματικότητάς μας.
Συμπέρασμα
Τελικά, το ερώτημα αν βρισκόμαστε σε μια προσομοίωση παραμένει ένα συναρπαστικό νοητικό πείραμα. Μας ενθαρρύνει να σκεφτούμε βαθιά τη φύση της πραγματικότητας, τη συνείδηση και τις δυνατότητες των προηγμένων πολιτισμών.
Προς το παρόν, η «αλήθεια» είναι ότι ζούμε σε μια πραγματικότητα που μας φαίνεται απίστευτα πραγματική και συνεχίζουμε να εξερευνούμε τα μυστήριά της και να ζούμε τη ζωή μας μέσα σε αυτήν. Το αν αυτή η πραγματικότητα είναι θεμελιώδης ή προσομοιωμένη είναι ένα ερώτημα που, προς το παρόν, παραμένει αναπάντητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου