Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο να ακολουθείτε τις ασφαλείς επιλογές και στο να χάσετε σημαντικά κομμάτια από τη ζωή. Το να αποφεύγετε τους κινδύνους και να προτιμάτε τη σιγουριά, μπορεί να φαίνεται σαν ένας σοφός τρόπος για να ζήσετε τη ζωή. Αλλά συχνά, καταλήγει σε τύψεις, χαμένες ευκαιρίες και «μακάρι να είχα…».
«Μακάρι να είχα…» είναι μια φράση που λέγεται συχνά από εκείνους που το παίζουν πολύ ασφαλείς. Αυτή η φράση σηματοδοτεί χαμένες ευκαιρίες και απραγματοποίητα όνειρα.
Σε αυτό το άρθρο, θα εμβαθύνουμε στα 9 πράγματα για τα οποία οι άνθρωποι μετανιώνουν, καθώς προτίμησαν τις ασφαλείς επιλογές στη ζωή. Γιατί μερικές φορές, η κατανόηση της λύπης μπορεί να είναι ο καταλύτης για την αλλαγή.
Τα 9 πράγματα για τα οποία μετανιώνουμε πιο συχνά
«Μακάρι να είχα πάρει περισσότερα ρίσκα»
«Μακάρι να είχα κυνηγήσει το πάθος μου»
«Μακάρι να είχα ταξιδέψει περισσότερο»
«Μακάρι να είχα εκφράσει τα συναισθήματά μου περισσότερο»
«Μακάρι να είχα βγει από τη ζώνη άνεσής μου»
«Μακάρι να είχα περάσει περισσότερο χρόνο με τους αγαπημένους μου»
«Μακάρι να είχα φροντίσει καλύτερα τον εαυτό μου»
«Μακάρι να είχα ζήσει για τον εαυτό μου»
«Μακάρι να μην είχα αφήσει τον φόβο μου να με κρατήσει πίσω»
«Μακάρι να είχα πάρει περισσότερα ρίσκα»
Το να παίζεις με ασφάλεια είναι συνετό. Αλλά ισοδυναμεί και με στασιμότητα. Σημαίνει πως εμμένουμε σε αυτά που γνωρίζουμε, ακόμα κι αν δεν είναι ικανοποιητικά. Σημαίνει να εγκαταλείπετε τα όνειρα επειδή φαίνονται πολύ τραβηγμένα ή επικίνδυνα. Συχνά οι άνθρωποι μετανιώνουν που δεν πήραν κάποια ρίσκα. Κοιτάζουν πίσω και συνειδητοποιούν ότι το δίχτυ ασφαλείας στο οποίο είχαν κολλήσει τόσο σφιχτά ήταν στην πραγματικότητα ένα εμπόδιο που τους εμπόδιζε να ανέβουν στα ύψη.
Εύχονται να είχαν πάρει περισσότερα ρίσκα, να είχαν δοκιμάσει νέα πράγματα, να τολμούσαν να αποτύχουν. Γιατί στο τέλος της ημέρας, το θέμα δεν είναι να πετύχεις ή να αποτύχεις, είναι να ζήσεις τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο. Τώρα, κάθε ρίσκο που δεν παίρνετε είναι μια ευκαιρία που χάνεται. Την επόμενη φορά που θα βρεθείτε αντιμέτωποι με μια επιλογή να παίξετε με ασφάλεια ή να ρισκάρετε, θυμηθείτε αυτή το συναίσθημα και επιλέξτε με σύνεση.
«Μακάρι να είχα κυνηγήσει το πάθος μου»
Είχατε βρεθεί ποτέ σε ένα σταυροδρόμι, όπου επιλέξατε την ασφαλή διαδρομή, νομίζοντας ότι θα μπορούσατε να κυνηγήσετε το πάθος σας αργότερα; Αλλά πέρασαν τα χρόνια και αυτό το «αργότερα» δεν ήρθε ποτέ. Οι απαιτήσεις της ζωής και της εργασίας συνέχιζαν να συσσωρεύονται και το όνειρο αυτό ωθήθηκε όλο και πιο πίσω στο ράφι.
Κοιτάζοντας πίσω, μπορεί να εύχεστε να είχατε κάνει το άλμα. Παρόλο που θα ήταν ριψοκίνδυνο, παρόλο που θα ήταν δύσκολο, θα ήταν κάτι δικό σας. Θα ήταν ένα ταξίδι οδηγημένο από πάθος, όχι μόνο από οικονομική ή άλλη ανάγκη.
«Μακάρι να είχα ταξιδέψει περισσότερο»
Γνωρίζετε ότι τα ταξίδια είναι ένα κοινό θέμα σε όσα μετανιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι; Σύμφωνα με έρευνα του 2021 που διεξήχθη από το The Priceline Group, περίπου το 40% των Αμερικανών ενηλίκων εκφράζει τη λύπη του που δεν έκανε περισσότερα ταξίδια, με κυρίαρχο παράγοντα τους οικονομικούς περιορισμούς.
Ο κόσμος είναι ένα μεγάλο μέρος, γεμάτο διαφορετικούς πολιτισμούς, τοπία που κόβουν την ανάσα και μοναδικές εμπειρίες που μπορούν να διευρύνουν τις προοπτικές μας και να εμπλουτίσουν τη ζωή μας. Ωστόσο, οι άνθρωποι συχνά αναβάλλουν τα ταξίδια λόγω αυξημένων δαπανών, επαγγελματικών υποχρεώσεων ή απλώς επειδή δεν θέλουν να το τολμήσουν. Δυστυχώς, συχνά αργότερα στη ζωή, όταν η υγεία ή άλλοι περιορισμοί μπορεί να μην επιτρέπουν την πραγματοποίηση ενός ταξιδιού, η αξία αυτών των χαμένων ευκαιριών γίνεται εμφανής.
Την επόμενη φορά που θα διστάσετε να κάνετε κράτηση για τη συγκεκριμένη πτήση ή να σχεδιάσετε αυτό το οδικό ταξίδι, υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι οι αναμνήσεις και η προσωπική ανάπτυξη είναι πιο σημαντικές από τα υλικά αγαθά.
«Μακάρι να είχα εκφράσει τα συναισθήματά μου περισσότερο»
Το να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας μπορεί να είναι τρομακτικό. Απαιτεί ευαλωτότητα και θάρρος και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος απόρριψης ή παρεξήγησης. Ως αποτέλεσμα, πολλοί από εμάς επιλέγουμε να κρατάμε τα χαρτιά μας κρυφά για να μην πληγωθούμε. Αλλά αυτή η ασφάλεια μπορεί να έχει κόστος.
Πολλοί άνθρωποι κοιτάζουν πίσω και εύχονται να είχαν πει σε κάποιον ξεχωριστό ότι τους αγαπούσαν, να είχαν ζητήσει συγγνώμη από έναν φίλο που αδίκησαν ή απλώς να εξέφραζαν τα συναισθήματά τους πιο συχνά αντί να τα κρατάνε μέσα τους. Τα ανέκφραστα συναισθήματα μπορεί να οδηγήσουν σε λύπη, αγανάκτηση και χαμένες ευκαιρίες για βαθύτερες σχέσεις με τους γύρω μας. Είναι καλύτερα να πάρεις το ρίσκο και να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες παρά να ζεις με τη λύπη για ανείπωτα λόγια.
«Μακάρι να είχα βγει από τη ζώνη άνεσής μου»
Η ζώνη άνεσής μας είναι ένα οικείο μέρος όπου νιώθουμε ασφαλείς 24/7. Γι’ αυτό μπορεί να είναι και περιοριστικό.
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί άνθρωποι μετανιώνουν που δεν βγαίνουν πιο συχνά από τις ζώνες άνεσής τους. Κοιτάζουν πίσω και βλέπουν χαμένες ευκαιρίες για ανάπτυξη, μάθηση και νέες εμπειρίες, όλα αυτά επειδή φοβούνταν πολύ να τολμήσουν στο άγνωστο.
Ίσως είναι η απόρριψη μιας προαγωγής επειδή σήμαινε περισσότερη ευθύνη, η μη ανάληψη ενός χόμπι επειδή φαινόταν πολύ δύσκολο ή η αποφυγή κοινωνικών εκδηλώσεων λόγω ντροπαλότητας. Η λύπη έγκειται στη συνειδητοποίηση ότι το να ξεφύγετε από τη ζώνη άνεσής σας είναι το σημείο όπου συμβαίνει η πραγματική ανάπτυξη. Εκεί ανακαλύπτεις νέα πάθη, γνωρίζεις διαφορετικούς ανθρώπους και μαθαίνεις περισσότερα για τον εαυτό σου.
«Μακάρι να είχα περάσει περισσότερο χρόνο με τους αγαπημένους μου»
Ο χρόνος είναι χρυσός, αλλά πόσοι από εμάς ξοδεύουμε χρυσό στα σωστά πράγματα; Τις περισσότερες φορές, παγιδευόμαστε τόσο πολύ στη φασαρία της ζωής που ξεχνάμε να αφιερώσουμε χρόνο για τους ανθρώπους που πραγματικά έχουν σημασία – τους αγαπημένους μας.
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εμάς, όταν κοιτάμε πίσω στη ζωή μας, μετανιώνουμε που δεν αφιερώσαμε περισσότερο χρόνο με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Μακάρι να ήμασταν εκεί για τις μικρές στιγμές, τα γενέθλια, τις αποφοιτήσεις, τα ήσυχα βράδια που περάσαμε μαζί.
Όταν όλα λέγονται και γίνονται, δεν είναι τα χρήματα ή η επιτυχία που έχουν πραγματικά σημασία. Είναι οι σχέσεις που έχουμε καλλιεργήσει και η αγάπη που έχουμε μοιραστεί.
«Μακάρι να είχα φροντίσει καλύτερα τον εαυτό μου»
Συχνά δίνουμε προτεραιότητα σε οτιδήποτε άλλο πάνω από τη δική μας ευημερία. Εργασία, ευθύνες, ανάγκες άλλων ανθρώπων – όλα αυτά έρχονται πρώτα και η υγεία και η ευτυχία μας τίθενται στο δεύτερο πλάνο.
Μια κοινή αποδοχή μεταξύ των εργαζόμενων ενηλίκων είναι ότι δεν έχουν φροντίσει καλά τον εαυτό τους. Εύχονται να είχαν φάει πιο υγιεινά, να είχαν ασκηθεί περισσότερο και να είχαν αφιερώσει χρόνο για να ξεκουραστούν και να ανανεωθούν. Η συμβουλή μου είναι: μην περιμένετε μέχρι να είναι πολύ αργά για να αρχίσετε να φροντίζετε τον εαυτό σας. Η υγεία σας είναι ο πλούτος σας.
«Μακάρι να είχα ζήσει για τον εαυτό μου»
Είναι εύκολο να παρασυρθείς από τις κοινωνικές προσδοκίες και πιέσεις. Συχνά παίρνουμε αποφάσεις με βάση το τι περιμένουν οι άλλοι από εμάς και όχι αυτό που πραγματικά μας κάνει ευτυχισμένους.
Η ιδέα του να ζει κανείς για τον εαυτό του περιλαμβάνει τον ενστερνισμό της αυθεντικότητας και την έκφραση της αληθινής του ταυτότητας. Όταν κάποιος λέει «Μακάρι να είχα ζήσει για τον εαυτό μου», υποδηλώνει την επιθυμία να απελευθερωθεί από τις κοινωνικές προσδοκίες και τις εξωτερικές πιέσεις, επιτρέποντας μια πιο γνήσια έκφραση προσωπικών πεποιθήσεων, αξιών και φιλοδοξιών.
Το να ζεις για τον εαυτό σου δεν σημαίνει να είσαι εγωιστής ή να περιφρονείς τους άλλους. Σημαίνει απλώς να αναγνωρίζεις την αξία σου, να ακολουθείς την καρδιά σου και να παίρνεις αποφάσεις που ευθυγραμμίζονται με τις αξίες και τα όνειρά σου.
«Μακάρι να μην είχα αφήσει τον φόβο μου να με κρατήσει πίσω»
Ο φόβος είναι μια ισχυρή δύναμη. Μπορεί να μας εμποδίσει να ρισκάρουμε, να κυνηγήσουμε όνειρα και να ζήσουμε αληθινά. Αλλά όταν αφήνουμε τον φόβο να κυβερνά τη ζωή μας, συχνά καταλήγουμε σε τύψεις.
Αυτοί που ακολουθούν την ασφαλή επιλογή όλη την ώρα είναι εκείνοι που αφήνουν τον φόβο να υπαγορεύει τη ζωή τους. Συχνά εύχονται να ήταν αρκετά γενναίοι για να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους, να ρισκάρουν και να αγκαλιάσουν την αβεβαιότητα της ζωής. Μην αφήνετε τον φόβο να σας κρατά πίσω. Αν βγήκες εκεί έξω και απέτυχες, τότε τι; Τουλάχιστον απέτυχες επειδή δεν ήσουν αρκετά καλός, όχι επειδή δεν είχες κότσια.
Όταν κοιτάζετε πίσω στη ζωή σας, δεν θα μετανιώσετε για τα πράγματα που κάνατε – είναι για τα πράγματα που δεν κάνατε επειδή φοβηθήκατε πολύ.
Τελική σκέψη: Η λύπη είναι δάσκαλος
Οι τύψεις είναι αναπόφευκτες στη ζωή, ειδικά αν το παίζετε καλά. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η λύπη δεν είναι απλώς ένα πικρό χάπι που πρέπει να καταπιείτε. Είναι επίσης ένας ισχυρός δάσκαλος.
Κάθε μία από αυτές τις δηλώσεις «Μακάρι να είχα…» κρατά ένα μάθημα μεταμφιεσμένο. Μας διδάσκουν την αξία του να παίρνουμε ρίσκα, να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, να επιδιώκουμε τα πάθη μας, να δίνουμε προτεραιότητα στα αγαπημένα μας πρόσωπα και να φροντίζουμε τον εαυτό μας, να βγαίνουμε από τις ζώνες άνεσής μας και, τελικά, να ζούμε για τον εαυτό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου